Juist door mijn partner word ik het meest geraakt

“Stop!” riepen mijn zoon en dochter toen ze klein waren tegen elkaar, als ze bij het dollen op een punt waren gekomen waarbij één van beiden het niet meer leuk vond. Een effectief middel dat ze samen hadden bedacht als regel in het spel, wanneer grenzen werden overschreden. Het betekende het onmiddellijk stilleggen van datgene waar ze mee bezig waren. Later bedachten ze een manier om daar onderuit te komen door “Stop met STOP zeggen” te roepen. Om deze inventiviteit hebben we laatst met z’n allen nog smakelijk gelachen.

Opluchting

Wat zou het een grote opluchting geven voor kinderen, wanneer ze getuige zijn van ouders die ruzie met elkaar maken, en dus de ruimte van het gezin vervuilen, als er dan “Stop” gezegd zou worden. Niet alleen voor het kind, maar evengoed voor de ouders.

Opkomen voor het kind

Hoe vaak gebeurt het niet dat een kind op momenten dat ouders met elkaar in strijd zijn of als er boze woorden naar het kind geuit worden, dat het kind dan zou willen dat het bij machte zou zijn om ‘stop’ te zeggen? Of dat er iemand anders zou zijn die dat voor haar/hem zou roepen naar de ouders?

Onzekerheid over partnerkeuze

Wanneer er heftige ruzies spelen in een relatie wordt mij wel eens gevraagd: “Niemand anders dan mijn partner kan mij zo raken, hoe komt dat?”. En vaak wordt dit dan gevolgd door het uitspreken van de twijfel: “Is hij/zij wel een goede partner voor mij?”.

Het belang van je kunnen hechten

Om te weten te komen of je bij elkaar past is het ten eerste nodig om te beseffen hoe belangrijk het is om je in het leven gehecht te voelen. We hebben allemaal die behoefte en je partner is degene waarvan je wilt dat hij/zij in jouw behoefte voorziet. Je partner is dus precies DE persoon waarbij die ‘hechtingsbehoefte’, ofwel de behoefte aan veilige afhankelijkheid, het meest naar voren komt, het sterkst gevoeld wordt. Deze behoefte maakt dat al je acties gericht zijn op het ervaren van verbinding met je partner. Als er echter verschillen aan het licht komen, dan kan er angst zijn om de verbinding te verliezen, en om dat te voorkomen richt je al je energie op het overtuigen van je partner van jouw gelijk. Voordat je er erg in hebt zit je met elkaar in een ruzie.

Is dit wat ik wil?

Dat is zo’n moment waarop je iemand nodig hebt die ‘stop’ roept. Iemand die je uitnodigt om stil te staan en te kijken, te kijken naar wat er gebeurt in jou en in je relatie, iemand die je laat beschrijven wat je ziet en die je jezelf de vraag laat stellen: “Is dit wat ik wil, is dit effectief?”

De ‘volwassene’ in je versus het ‘gekwetste kind’

Wat je dan doet is dat de ‘volwassene in je’ wordt aangeroepen.
Ik ga er vanuit dat in ieder persoon zowel een volwassene aanwezig is, die in staat is om een situatie te overzien, als ook een ‘gekwetst kind’ dat reageert op basis van pijnlijke ervaringen uit het verleden en dat zorgt voor zijn/haar overleving.

Er is een keuze

De volwassene is in tegenstelling tot het gekwetste kind in staat om afstand te nemen en de situatie te overzien. Door te overzien komt er ook zicht op de keuze die altijd aanwezig is:

1. Kies je voor het vasthouden aan je overlevingspatroon?
2. Kies je ervoor te leven vanuit je essentie?

Eigen ervaring

Het gebeurt niet vaak meer, maar afgelopen zomervakantie in Italië kregen mijn partner en ik, in de auto op weg naar een markt, zomaar ineens een stevige ruzie. We hadden het beiden niet zien aankomen; het ontplofte in één keer. We gingen echt tegen elkaar tekeer. Al snel vermoeid van het geschreeuw kwam er een helder moment van volwassenheid in ons naar boven. We keken elkaar aan en beiden riepen we: “Stop!”. We hebben toen afgesproken om even afstand te nemen en af te koelen. We zijn ieder apart de markt gaan bezoeken. Pas in de loop van de middag was ieders ‘gekwetste kind’ tot rust gekomen en waren we in staat om met elkaar in dialoog te gaan. Hierdoor konden we weer empathie voelen naar elkaar en ons met elkaar verbinden, precies datgene wat de achterliggende behoefte van onze ruzie was.

Levendigheid

Door ‘Stop’ te zeggen behoed je niet alleen jezelf, maar ook je partner voor een stroom aan kwetsende woorden. Als kind was je niet bij machte om dit te zeggen, nu als volwassene kan dit wel. In tegenstelling tot het kind heb je nu wel de mogelijkheid om een bewuste keuze te maken: houd ik vast aan mijn overlevingspatroon? Of heb ik de moed om eruit te stappen en te kiezen voor het leven in mij en dat van mijn partner?

Het antwoord op de vraag of je bij de juiste partner bent kun je alleen zelf geven. Hoe kom je hier achter komt is door de dialoog met elkaar aan te gaan. Dit maakt dat twijfels veilig bespreekbaar worden, wat je helderheid geeft.

Herken je dit in je relatie en wil je eraan werken? Relatietherapie helpt je er samen uitkomen. Of kom naar een Relatieweekend of doe samen een Relatie-retraite.