Bewegen van 'moeten' naar 'willen'
“Ik moet loslaten!” Een zin die ik mensen regelmatig tegen zichzelf of tegen anderen hoor zeggen, vaak uitgesproken met de nadruk op ‘moet’… Daar klinkt niet veel vrijheid in door.
Herfst
Herfst is de tijd van loslaten. De blaadjes laten de boom los. Juist in deze periode ontvang ik regelmatig mailings met goedbedoelde adviezen om los te laten, waarbij dan verwezen wordt naar de natuur: “Kijk maar naar de bomen”.Loslaten wordt gepresenteerd als antwoord op al onze problemen. “Laat je al je gedachten, al je emoties en al je oordelen los, dan verdwijnen al je problemen”. Er wordt alleen niet bij verteld hoe je dit doet.
In ‘moeten’ zit weerstand
Je zegt niet: “Ik wil loslaten”. Nee, je weet alleen dat het goed is als je het zou doen, dus wordt het een actie die ‘moet’. Hier zit niet erg veel ruimte in voor jezelf. Je zegt dan eigenlijk dat ongeacht de omstandigheden, ongeacht je emoties en ongeacht hoe je je voelt, je ‘moet’ loslaten. Hoe denk je dat dit gaat werken?
Van moeten naar willen
Als ik ‘moeten’ tegen mezelf zeg, dan stagneert het. Dan kan ik geen beweging meer maken, met frustratie als gevolg. Loslaten vraagt iets anders. Het vraagt een liefdevolle en open houding naar mezelf, waarin mededogen een plaats heeft. En waarin ‘moeten’ plaats maakt voor ‘mogen’ en/of voor ‘willen’.
Toelaten van de weerstand
Als je dat doet, dan geef je aandacht aan dat wat er is en kun je de weerstand in jezelf herkennen. Zodra je die herkent kun je kiezen om ruimte te geven aan die weerstand. Precies aan dat wat je niet wilt (de weerstand) geef je ruimte, en kijk je ernaar met mededogen. Hoe tegenstrijdig het ook klinkt, in plaats van de weerstand te negeren of weg te duwen, is het juist door ruimte te geven aan de weerstand dat je los kunt laten.
Herkennen en vastpakken
Loslaten impliceert dat er iets beperkends wordt vastgehouden, dat er iets in je is dat niet meer past. De eerste reactie voor velen is het te negeren, jezelf er van af te leiden in de hoop dat het dan vanzelf weggaat, of het te bevechten. Geen van allen is effectief, en het kost veel energie. Maar om los te kunnen laten, zul je eerst datgene wat je wilt loslaten moeten vastpakken. Dit vastpakken doe je door het te herkennen. Als je herkent wat je vasthoudt en het de ruimte geeft, dan stagneert het niet meer, dan kan het vrijelijk doorstromen.
Loslaten is toelaten
Kijk of je jezelf bewust kunt worden van de momenten waarin je jezelf afleidt van je gevoel, of waarin je je gevoel niet toestaat en wegduwt, of dat je in ‘moeten’ komt. Door je dit bewust te worden neem je al afstand van een patroon en wordt het makkelijker om dat wat je blokkeert toe te laten, zodat het leven weer in je mag stromen. Zonder ‘moeten’!
Succes!
Ervaar je dit bij jezelf en wil je eraan werken? Persoonlijke begeleiding geeft inzicht, zelfvertrouwen en ontwikkeling.
